صادرات تجهیزات پزشکی و اعتلای نام ایران
عبدالرضا یعقوب زاده در دومین نشست روایت تجربیات صادرات تجهیزات پزشکی، در پاسخ به سوال خبرنگار آیمد90 در مورد مهمترین عامل موفقیت در صادرات، گفت: فارغ از بحث های فنی و کیفی، مهمترین فاکتور در مسیر موفقیت در صادرات، انگیزه قوی و خستگی ناپذیری است.
ما اصرار داشتیم که تولیدمان باید صادراتی باشد. من عاشق صادرات هستم و صادرات را جزو مهمترین اولویت های کاری خودم می دانستم. از یک سو برای اعتلای نام ایران و از سوی دیگر برای توسعه شرکت خودمان.
می دانستم که صادرات، سبب می شود که در آینده بودجه لازم برای توسعه خط تولیدمان تامین شود، صادرات سبب می شود که بودجه لازم برای خلق محصول جدید در شرکت ما تامین شود. صادرات سبب می شود که بالانس ارزی شرکت بهبود پیدا کند.
باور داشتم که اگر بخواهیم شرکت مان سرپا بایستد و در اقتصاد ایران ماندگار شود، هیچ راهی جز صادرات وجود ندارد. باید چشم هایمان را به بازارهای صادراتی بدوزیم و از تلاش برای کسب سهم بازار در خارج کشور، کوتاه نیاییم.
باور داشتم که نفس کشیدن ما در فضای کسب و کار ایران، منوط به صادرات است. به این جهت، به طور خستگی ناپذیر، مصمم و با عزم راسخ دنبال صادرات تجهیزات پزشکی افتادیم و همه موانع را با همین پشتکارمان که برخی ها آن را به لجبازی تعبیر می کنند، کنار زدیم.
یعقوب زاده در پاسخ به این سوال که آیا خلق ثروت و ایجاد منافع مالی، انگیزه اصلی صادرات است، گفت: این خیلی مهم هست و باید توجه داشت که در بحث صادرات، گام ها نخست، به نوعی سرمایه گذاری است. صادرات در فاز نخست خودش، هزینه بر است و به هیچ وجه، موفقیت مالی کوتاه مدت ندارد. ولی با یک نگاه بلند مدت، در نهایت هم اگر سود سرشار نداشته باشد و خلق ثروت زیاد برای یک تولیدکننده نداشته باشد اما صادرات تبدیل به یک منبع با ارزش و موتور محرکه برای سرمایه گذاری بیشتر و توسعه خطوط تولید می شود.
خاصیت و مزیت بزرگ دیگر صادرات، دریافت فیدبک از نظر مشتریان جدید در بازار های دیگر است.وقتی شما روی محصولی سالها تحقیق می کنید و تصور می‌کنید که مورد قبول و استقبال مشتریان قرار می‌گیرد، با صادر کردن محصول به بازارهای مختلف و گرفتن نظر مشتریان مختلف متوجه می‌شوید که چقدر در طراحی آن محصول و ایجاد قابلیتها در آن، تصمیم درست گرفته اید و در صورت لزوم طراحی را مطابق نظر مشتریان تغییر می دهید.
وی در پایان، تجربه دردناک و تلخ نوکیا را یکی از مهمترین درس های بازارشناسی دانست و تصریح کرد: در بازارهای صادراتی و در شرایط رقابتی، بنگاه ها چیزهای جدیدی یاد می گیرند و دائم در چالش هستند، به همین دلیل کسانی که وارد عرصه صادرات می‌شوند با چالش ها و مشکلات جدید مواجه می شوند و با تزریق نوآوری به سیستم خود اشتباهات خود را تصحیح می‌کنند. بستن چشم ها در برابر واقعیت های بازار و لجبازی با نوآوری، شما را تبدیل می کند به یک شرکت شبیه نوکیا که ناگهان از قله به دره سقوط کرد.
